Zondag 26 augustus 1973. Een mooie zomerdag om een voetbalwedstrijd te bezoeken. Als supporter van Heracles moest je er wel voor naar Rotterdam. In de Maasstad speelde Heracles de bekerwedstrijd tegen Xerxes. Een club waar veel bekende voetballers hun eerste stappen op het voetbalveld hebben gezet. O.a. Willem van Hanegem, Coen Moulijn en Eddy Treijtel zijn zo maar wat namen die voortgekomen zijn uit de jeugd van Xerxes.
Op de 26ste augustus 1973 kwam eerstedivisionist Heracles op bezoek en het moest toch mogelijk zijn voor de Almelose club om de volgende ronde te bereiken. Frappant detail is dat de semiprofs uit Almelo al volop bezig waren met het seizoen en dat de eersteklasser uit Rotterdam nog volop in de voorbereiding zat. Maar ondanks dat gaf Xerxes goed partij. Heracles kwam via Paul Amweg op voorsprong maar dit werd door van der Leck uit een hoekschop teniet gedaan.
Tot aan de negentigste minuut bleef deze stand op het scorebord staan. Dus verlengen. En in die verlenging was het Xerxes dat op 2-1 voorsprong kwam. Eddy Treurniet (mooie naam) was de doelpuntenmaker en iedereen verwachtte dat de winst in Rotterdam bleef. Toch was het geluk in de verlenging aan Heracles-zijde. Jan Dekkers die als invaller in het veld kwam, scoorde via het been van Joop Langhorst de gelijkmaker.
Even daarvoor had scheidsrechter Frans Vermeij een black out. Hij keurde een geldig doelpunt van Gerrit Westerhof wegens buitenspel af. Maar hij had niet in de gaten dat op de doellijn van Xerxes Bep van der Heijden stond. Vermeij zag zijn fout in maar kon niets anders bedenken dan een "opgooibal". Heracles probeerde na de gelijkmaker om de winnende treffer te maken maar helaas zat dat er niet in. Aan de andere kant kregen de vermoeide Rotterdammers nog een aantal mogelijkheden maar ook hen lukte het niet om doelman Arend Steunenberg te verschalken. Dus bleef het ook na de verlenging gelijk.
Ja, dan moeten er strafschoppen genomen worden. Eerst van iedere club vijf spelers. Beide teams minsten één strafschop. Voor Heracles was het heel zuur dat de laatste strafschop, genomen door doelman Arend Steunenberg, ver naast het doel ging. Dus moest er om en om strafschoppen genomen worden tot er een winnaar was. Gerrit Westerhof schoot onberispelijk raak. Toen was het de beurt aan Xerxes om de gelijkmakende strafschop te nemen. Als strafschopnemer werd Freek Mühlenbruch aangewezen. Helaas voor hem was scheidsrechter Vermeij nu wel alert en verbood Mühlenbruch de strafschop te nemen. De reden was dat hij in de eerste verlenging was vervangen en dus niet meer mocht deelnemen aan de wedstrijd.
Trainer Pim Visser wist dit wel, maar gokte erop dat de scheidsrechter het niet in de gaten zou hebben. Helaas voor hem doorzag de scheidsrechter het wel. Bij het om en om nemen van de strafschoppen had Xerxes tot tweemaal de mogelijkheid om de strafschoppen serie te winnen. Maar helaas: ook dat lukte niet. Uiteindelijk waren de spelers tot de 34ste strafschop gekomen. De 33ste strafschop kwam op naam van Hans Roordink, die wel raak schoot en zodoende Heracles in de volgende bekerronde bracht. Xerxes' speler Lankhorst mistte namelijk de 34ste strafschop.
Trainer Ron Dellow was helemaal niet te spreken over zijn elftal. Hij zei ondermeer dat de amateurs van Xerxes sterker waren dan de semiprofs uit Almelo. Arend Steunenberg vertelde na afloop dat je je als profclub niet kunt permitteren om hier te verliezen. Het betaalde voetbal was in Almelo al een broze zaak en een verlies betekende gezichtsverlies voor de rest van het seizoen. 'Als we verloren hadden was dit een dieptepunt uit mijn carrière', aldus Steunenberg.
Freek Mühlenbruch, speler van Xerxes, verwoordde alles in één zin: 'Is dit nou betaald voetbal?'.
De volgende tegenstander in het bekertoernooi werd FC Utrecht. Voor Heracles werd het een 4-1 nederlaag in Utrecht en daarmee was de droom van een groot bekeravontuur voorbij.
Op de 26ste augustus 1973 kwam eerstedivisionist Heracles op bezoek en het moest toch mogelijk zijn voor de Almelose club om de volgende ronde te bereiken. Frappant detail is dat de semiprofs uit Almelo al volop bezig waren met het seizoen en dat de eersteklasser uit Rotterdam nog volop in de voorbereiding zat. Maar ondanks dat gaf Xerxes goed partij. Heracles kwam via Paul Amweg op voorsprong maar dit werd door van der Leck uit een hoekschop teniet gedaan.
Tot aan de negentigste minuut bleef deze stand op het scorebord staan. Dus verlengen. En in die verlenging was het Xerxes dat op 2-1 voorsprong kwam. Eddy Treurniet (mooie naam) was de doelpuntenmaker en iedereen verwachtte dat de winst in Rotterdam bleef. Toch was het geluk in de verlenging aan Heracles-zijde. Jan Dekkers die als invaller in het veld kwam, scoorde via het been van Joop Langhorst de gelijkmaker.
Even daarvoor had scheidsrechter Frans Vermeij een black out. Hij keurde een geldig doelpunt van Gerrit Westerhof wegens buitenspel af. Maar hij had niet in de gaten dat op de doellijn van Xerxes Bep van der Heijden stond. Vermeij zag zijn fout in maar kon niets anders bedenken dan een "opgooibal". Heracles probeerde na de gelijkmaker om de winnende treffer te maken maar helaas zat dat er niet in. Aan de andere kant kregen de vermoeide Rotterdammers nog een aantal mogelijkheden maar ook hen lukte het niet om doelman Arend Steunenberg te verschalken. Dus bleef het ook na de verlenging gelijk.
Ja, dan moeten er strafschoppen genomen worden. Eerst van iedere club vijf spelers. Beide teams minsten één strafschop. Voor Heracles was het heel zuur dat de laatste strafschop, genomen door doelman Arend Steunenberg, ver naast het doel ging. Dus moest er om en om strafschoppen genomen worden tot er een winnaar was. Gerrit Westerhof schoot onberispelijk raak. Toen was het de beurt aan Xerxes om de gelijkmakende strafschop te nemen. Als strafschopnemer werd Freek Mühlenbruch aangewezen. Helaas voor hem was scheidsrechter Vermeij nu wel alert en verbood Mühlenbruch de strafschop te nemen. De reden was dat hij in de eerste verlenging was vervangen en dus niet meer mocht deelnemen aan de wedstrijd.
Trainer Pim Visser wist dit wel, maar gokte erop dat de scheidsrechter het niet in de gaten zou hebben. Helaas voor hem doorzag de scheidsrechter het wel. Bij het om en om nemen van de strafschoppen had Xerxes tot tweemaal de mogelijkheid om de strafschoppen serie te winnen. Maar helaas: ook dat lukte niet. Uiteindelijk waren de spelers tot de 34ste strafschop gekomen. De 33ste strafschop kwam op naam van Hans Roordink, die wel raak schoot en zodoende Heracles in de volgende bekerronde bracht. Xerxes' speler Lankhorst mistte namelijk de 34ste strafschop.
Trainer Ron Dellow was helemaal niet te spreken over zijn elftal. Hij zei ondermeer dat de amateurs van Xerxes sterker waren dan de semiprofs uit Almelo. Arend Steunenberg vertelde na afloop dat je je als profclub niet kunt permitteren om hier te verliezen. Het betaalde voetbal was in Almelo al een broze zaak en een verlies betekende gezichtsverlies voor de rest van het seizoen. 'Als we verloren hadden was dit een dieptepunt uit mijn carrière', aldus Steunenberg.
Freek Mühlenbruch, speler van Xerxes, verwoordde alles in één zin: 'Is dit nou betaald voetbal?'.
De volgende tegenstander in het bekertoernooi werd FC Utrecht. Voor Heracles werd het een 4-1 nederlaag in Utrecht en daarmee was de droom van een groot bekeravontuur voorbij.